- шақат
- Қ-орда., Арал) шама-шарық, күш-қуат. Оның ш а қ а т ы зор Қ-орда., Арал). Тұруға ш а қ а т ы н ы ң бар-жоғын білгісі кеп, қол-аяғын қозғап қимылдатып көрді (Ә. Нұрп., Күт. күн., 104). Әттең, дарияға сол жерге, сол қонысқа пырылдап ұшып жетуге құстай қанатым жоқ, қармануға ш а қ а т ы м кеміс («Ү-Н. кол.», 1939, №4)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.