- шайқымазақ
- (Жамб., Шу; Маң., Маңғ.) сайқымазақ, қалжыңбас, күлдіргі. Ол ш а й қ ы м а з а қ кісі екен (Жамб., Шу)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
шайқымазақтану — шайқымазақтан етістігінің қимыла атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шайқымазақтау — сын. Аздап шайқымазақ, әзілкештеу. Ал мінезі жағынан келсең қылжақбастау, ұшқалақтау, ш а й қ ы м а з а қ т а у. Үлкенмен де, кішімен де оның ойнамайтыны жоқ (С.Мұқанов, Мөлдір., 10) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шайқымазақ — сын. Қылжақ, әзілқой … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шайқымазақтан — ет. Қылжақтау, жүзін ойнақшыту. Сақтаған оған: Ш а й қ ы м а з а қ т а н а қалатының ай сенің, деп ренжіп тастады (С.Мұқанов, Мөлдір., 311) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шайқысүрей кісі — (ҚХР) шайқымазақ, күлдіргі, қу тілді кісі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі