- шағыл
- 1(Маң.: Маңғ., Шевч.; Түрікм.: Красн., Небид., Ашх., Таш., Мары; Гур., Есб.) желмен сусып жататын өркеш-өркеш өсімдігі жоқ жалаңаш құм төбелер. Гурьев жағында Қосшағыл, Ақшағыл, Саршағыл сынды жер аттары көп кездеседі. Сыр бойының елі ш а ғ ы л деп мал жайылатын құмды, от жерді айтады: Мал ш а ғ ы л д а жатыр Қ-орда., Жал.). Шығыс Қазақстанда ш а ғ ы л таулы жердегі сусыма майда тастар: Алтай тауында ш а ғ ы л көп, аяғыңмен бассаң, төмен қарай сырғи бастайды (Шығ.Қаз., Күрш.). Қ ы з ы л ш а ғ ы л ғ а кірер-кірместе қойларды Көткеншек Көшен мен Сары Шая шашау шығармай иіріп ұстап отырыпты (Ә. Нұрп., Сең). Қашан еді баян көшіп, ән көшіп, елсіз ш а ғ ы л ортасына қонғаны (Х. Ерғ.)2(Шығ.Қаз., Күрш.) жарықшақ тастар, тау бетіндегі ұсақ тастар, қорым тастар
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.