шабан-шалағай

1. (Сем., Абр.) шала-шарпы, нашар, шалағай. «Қызыл қайың» колхозы мал қыстатуға ш а б а н-ш а л а ғ а й әзірленгендіктен үлкен зиян тартты («Солт. шаруа», 3.05.1941). 2. (Монғ.) шама-шарқы аз, ат-көліксіз. Ертіс бойындағы керей мен уақтың ш а б а н-ш а л а ғ а й ауылдары мен арғынның атығай, қарауыл рулары жаудың ат тағанында тозды (С. Тәу., Ақыр Жән., 124)