Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
барқылдақ — торғай. Торғайдың даусы барқылдап шығатын бір түрі. Ал алашұбар тоқылдақ, б а р қ ы л д а қ т о р ғ а й мен қайшыауыз болса орманды мекендейтіндерге жатады (Қарқаралы, 172) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шаңқылдақ — сары. «Шаңқылдақ» деп аталатын қыран құс түсінің сарылығына қарай кейде осылай да аталынады. Қасқыр, суыр, борсықтар, ш а ң қ ы л д а қ с а р ы, тазқара, ала қарға, құзғындар сияқты аспан мен жер тағысы түгел мерекеде (М.Әуезов, Қилы заман, 65) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тоқылдақ — зат. муз. Тоқылдаған дыбыс шығаратын саз аспабы. Мәселен, мынадай аспаптар бар: дудыға, асатаяқ, жетіген, шертер, қылқобыз, шаңқобыз, сырнай, т о қ ы л д а қ, дабыл, дауылпаз, сыбызғы т.б. (О.Хаймолдин: Жұлдыз, 1974, №9, 183). Музейдегі… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тырқылдақ — I … Торғай (қара және бозторғай), шымшық, қызылқұйрық, саршымшық, т ы р қ ы л д а қ, мысықторғай, тоқылдақ, көкек және басқалар ағаш зиянкештерімен күресте адамның сенімді көмекшілері болып табылады (Қазақст. ауыл шаруаш., 1972, №2, 51). II зат.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шақылдақ — I … Ш а қ ы л д а қ – үлкендігі тышқандай ғана, таудағы жартаста болатын аң. Сырттай қарағанда қоян пішіндес, бірақ құлағы кіші. Ол жауы төне бастағанын сезсе, шақылдап қоя береді. Інде тіршілік етеді (Қазақст. ауыл. шаруаш., 1987, №5, 43). Үкі… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
былқылдақ — сын. Былқ былқ еткен, сазды … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қырқылдақ торғай — Шымшық тұқымдасына жататын кішкене құс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
лоқылдақ — сын. Лоқ лоқ етіп, ішті ауыртатын, желісі жайсыз (ат) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тоқылдақ — зат. Түнгі күзетшілердің дыбыс беріп жүретін ағаш құралы. зат. Жемін ағаш қабығын шұқып іздейтін орман құсы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шиқылдақ тышқан — зоол. Орман ішінде, биік жартастарда тіршілік ететін ерекше тышқан … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
даңқылдақ — (Маң., Шевч.) даңғой, мақтаншақ, күмпілдек. Кимелеген д а ң қ ы л д а қт а р тұрғанда бізге жол тие ме? (Маң., Шевч.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
