- чақтысы
- (Алм., Кег.) уақыты, кезі. Әзір әлен-пәлен деп кәйтем ч а қ т ы с ы н д а көремін ғой (Алм., Кег.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Сапаралы, Бейбит Толеубайулы — Сапаралы Бейбіт Төлеубайұлы … Википедия
химиялық барлау аспаптары — (Приборы химической разведки) ауадағы, жергілікті жердегі, ұрыс техникасындағы, киім кешектегі және басқа да заттардағы улағыш заттарды анықтауға, сондай ақ зақымданған материалдардан (жер, қар, су, тағам) сынама алуға және ауадағы улы немесе… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
арлан бөрі — Бөрінің ең үлкені, мықтысы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қабу — ет. Мақтасы жылжып кетпес үшін көрпенің тысы мен астарын жапсырып тігу … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қара нар — Түйенің ең күштісі, мықтысы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
көке — зат. Туыстық қатынасты білдіретін атау. Ағайынды екі адамның үлкенінен туған ұл немесе қыздары әкесін «көке» деп атайды. «Көке» сөзі кейде өз әкесін атау үшін де қолданылады. Бала атасына бауыр басып, өз әкесін, аға деп есептеген жағдайда оны… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
абадан — (ҚХР) қасқыр әуегінің (үйірінің) бастаушысы. Қасқырдың а б а д а н ы әуегіндегі басқа қасқырлардың атасы да, мықтысы да болса керек. Ау, бөрілер, бөрілер, Бөрімін деп жүрерлер. Әу, бірінің баласы алтау болар, бес болар, Ішінде а б а д а н ы бір… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақ терек — 1. (Сем., Ұрж.) терек. Тарбағатай тауларында а қ т е р е к көп (Сем., Ұрж.). 2. (Ауғ.; Ир.) теректің ақшыл жапырақтысы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бешпент — Қ орда., Арал; Ауғ.; Ир.) тік жаға етіп, жүн салмай ұзындығын тізерлікке жақын етіп астарлап тіккен жеңіл киім. Ертеде бешпенттің тысы тайлақ жүнінен (бозын, ағын бөлектеп) жіңішкелеп иіріліп тоқылған … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бұрқы — (ҚХР) ел ақтаған дуана. Шаншылды от басына асатаяқ, Үкі таққан әлемдеп бастан аяқ. Ала сеңсең бөркі бар, тысы ақ киіз, Есіркейді ел б ұ р қ ы н ы көрген аяп (Т. Жолдыұлы) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі