- ашық
- 1(Көкш.: Еңб., Щуч.; Қост.: Семиоз., Фед.) төбесі ашық қора. Малға қысты күні а ш ы қ қ а шөп салып, күндіз сонда қоямыз (Көкш., Еңб.)2(Түрікм.: Ашх., Тедж.) кілем мәнері, өрнегі3(Жамб., Жам.) артық. Планды а ш ы ғ ы м е н орындадық (Жамб., Жам.)4(Гур., Шевч.; Қарақ.) асық. Мың қойдың а ш ы ғ ы н жұттан өлген сытып алып, бұяққа әкеп сатты (Қарақ.). А ш ы ғ ы н а н сыз кешіп, Табанына су өтіп, Бірнешеуі ауырған («К-з жолы», 14.01.1944, №2)5(Орал, Орда) құм арасындағы шөп шығатын алаң. Сонау а ш ы қ қ а барып, ат оттатып алайық (Орал, Орда)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.