ұлтан — зат. Аяқ киімнің табанына салатын қалың, қатты былғары … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ұлтан — I ауыс. Негіз, тірек; мықты. – Ойбай ау, ел ұ л т а н ы олар емес пе? Қай заманда да көп көптігін істеген (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 88). II зат. кәс. Қайықтың ішкі табаны. Кешке қарай тапқан олжасын қайығының ұ л т а н ы н а үйіп, ескегін есіп келе… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жетім ұлтан — (Түрікм.: Ашх., Таш.; Қарақ.) ұлтаны тесілген аяқ киімге екінші рет қағылатын ұлтан, шолақ ұлтан. Ж е т і м ұ л т а н қақтырмасам Ашхабад тасы қояр емес (Түрікм., Ашх.). Атқа шабуда аяғыңа ж е т і м ұ л т а н етік киюші болма, сый табан етіп кию… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бүрме ұлтан — (Көкш., Қ ту) ішкі ұлтан. Етігіме б ү р м е ұ л т а н керек еді (Көкш., Қ ту) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бұру ұлтан — (Қост.: Семиоз., Фед.) ішкі ұлтан. Етіктің б ұ р у ұ л т а н ы н нашар былғарыдан салыпты (Қост., Фед.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дарұлтан — (Орал, Орда) мәсі. Жаздыгүні киіп жүруге д а р ұ л т а н ыңғайлы: әрі жеңіл, әрі салқын (Орал, Орда). Бұл біріккен сөз (дара+ұлтан) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шін ұлтан — (Көкш., Қ ту) ішкі ұлтан, етіктің ішкі ұлтаны … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шолақ ұлтан — (Қост., Жанг.) қысқа ұлтан. Бір ш о л а қ ұ л т а н д ы қ былғарың бар ма? (Қост., Жанг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сұлтан — (араб. билеуші, әмірші ) бірқатар мұсылман елдеріндегі монархтардың, бас билеушілердің атадан балаға мұра болып қалып отыратын мирасты лауазымы және сондай ақ осы лауазымның иесі. С ды қазақ ақсүйек деп те атайды … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
атұлтан — (Сем., Аяг.) шабарман, атқосшы. Ол бидің а т ұ л т а н ы болып істеген кісі (Сем., Аяг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі