- үстін
- 1. (Жамб.: Сар., Св.) тіреу. Үй төбесіндегі ағаш нашар болғандықтан ү с т і н қойдық (Жамб., Св.). Тамның ү с т і н і ң мықтылау болғаны жөн (Жамб., Сар.). 2. Қ-орда., Жаңақор.; Жамб., Жам.) арқалық, белдік (қ.), мәтке (қ.). Тамның төбесіне ү с т і н салынады, бірақ қары (қ.) салса, ү с т і н болмайды (Жамб., Жам.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.