- үлдірік
- (Орал: Казт., Жән.; Гур.: Маңғ., Есб.) сөре, ыдыс-аяқ қоятын жер. Ү л д і р і к үстіндегі пышақты алып берші (Орал, Жән.). Ү л д і р і к т е г і шыны аяқты сындырып алма, ақырын қозға (Орал, Жән.). Ыдыс-аяқ ү лд і р і к т і ң үстінде тұрады (Гур., Есб.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.