үгіту

1

(Шығ.Қаз., Тарб.) үгу (кенді майдалау). Кенді істеп шығаратын орынға апарып, түрлі жолдармен ұсақтау, арам тастарын арылтып, сумен шайып, таза металын іріктеп алу

2

(Түрікм.: Ашх., Красн., Таш., Мары) салу, шығу. Маған да бер кәне, қалтаңа ү г і т е бергенше (Түрікм., Ашх.). Бір килоның орнына 800 грамнан ү г і т і п жатты («Жұм-шы», 3.09.1939). Дүкен, кеңселердің мүліктерін қоржын-қоржынға ү г і т т і де, құм ішіне жортып отырды (Ғ. Сл., Дөң ас., 275)