- уық
- (Қост., Жанг.; Сем.: Мақ., Ұрж., Аяг.) арқалықтың, мәткенің үстіне көлденең салатын сырғауыл, шабақ. Жылы үйдің у ы қт а р ы н жақсы ағаштан сал (Қост., Жанг.). У ы қ т ы бөренесіз де сала береміз (Сем., Мақ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.