- тұпайлы
- (Жамб., Сар.) негізгі, түп негізі. Ол т ұ п а й л ы кедей (Жамб., Сар.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
ұпайлы — сын. Ұпайы бар, ұпайы мол. Көбіңнің ұйғарымың осылай болса, мен мәртебелі ұ п а й л ы м ы н (Ж.Ахмади, Айтұмар, 246) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шетқақпайлық — зат. Шетқақпай болғандық, шеттетілгендік. Көпшілік ықыласын ылғи да бір өзіне аударып үйренген ана әлдекімдерден ш е т қ а қ п а й л ы қ көргендей қызғаныштан іші күйіп намыстанып қалды (Ө.Ахмет, Қарқаралы., 77). – Дегенмен ш е т қ а қ п а й л ы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі