- тұқай
- (Түрікм.: Красн., Бекд., Небид., Таш., Тедж., Мары, Байр.; Гур., Маңғ.; Орал: Чап., Жымп., Жән.; Ақт., Ойыл; Қ-орда, Арал) тұяқ. Ат т ұ қ а й ы н ы ң ізі алдымызда жыпырлап жатыр (Ақт., Ойыл). Ауыл айналасындағы шөпті жылқы т ұ қ а й ы қоя ма, тез тақыр қылды Қ-орда., Арал). Кейде ұсақ мал мағынасында да айтылады. Қара сиыр т ұ қ а й ы сырылдап әр тұсқа бір келеді, ыңылдап мөңірегенде екі бүйірі толып-толып кетеді (Ж. Нәжім., Кішк., 153)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.