түтік

1

(Көкш., Щуч.; Павл., Ерт.) ұйтқып соққан қатты боран. Қыстыгүні т ү т і к к е адам шыдай алмай, адасып кетеді. Т ү т і к кезінде жол көрінбейді (Көкш., Щуч.)

2

(Жамб., Қорд.; Алм., Жам.) көрпенің шетіне жүргізілетін бір жарым елідей жиек. Т ү т і г і н қарадан салсаң болады (Жамб., Қорд.). Көрпенің т ү т і г і н ақпен әдіптеген (Алм., Жам.)