- түйдей
- (Орал, Орда) аттай, бақандай, ортан қолдай. Мұқанның т ү й д е й 5 ұлы бар. Байұлынан т ү й д е й 12 ұл болған (Орал, Орда)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
түйдей
Смотреть что такое "түйдей" в других словарях:
түйдей құрдас — Бір айда туған, құрбылар … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
арыс — 1 (Монғ.) жігіт. Ау, той болған соң а р ы с бар, Алуан алуан жарыс бар. Әліңе қарай жүгіріп, Озғандарың бәйгеңді ал (М. Құрман., 166) 2 (Орал: Казт., Қара.; Қар., Шет; Қост.: Жанг., Аман.) арбаның бел ағашы. Жүкті көп салма, арбаның а р ы с ы… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жандай құрдас — (Түрікм., Көнеүр.) түйдей құрдас, екеуі де бір жылда туған адамдар. Біз Бекболатпен ж а н д а й қ ұ р д а с п ы з (Түрікм., Көнеүр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
маңғұл — (Сем.: Ұрж., Мақ.) монғол. Бұл біздің білуімізше м а ң ғ ұ л заманынан қалған аңыз ғой (Сем., Мақ.). Шұбалған мол жеңін қанатша жайып отырған жазушы үйдей болып дөңкиіп, күресуге кезек күтіп отырған м а ң ғ ұ л палуанына ұқсап кеткені («Жұлдыз»,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
пілдей құрдас — (Түрікм., Таш.) түйдей құрдас. Біз Кенжебай екеуміз п і л д е й қ ұ рд а с п ы з (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
даңқұрдас — сын. жерг. Түйдей құрдас, жасты. Жиырма бестерде, былайша айтқанда менімен д а ң қ ұ р д а с (К. Сегізбаев, Біз қалада., 14). – Үйбау ау, үлкен қайнағам келіп қалыпты ғой, төрге шығыңыз, деп шайып жуып, Ардақ пен д а ң қ ұ р д а с ұлының бетінен… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жөргектес — сын. Бір жөргекке бөленген. Енді жыға шырамыттым. Менімен түйдей құрдас, ж ө р г е к т е с жолдасымның келіні (Қ. Қазиев, Иманжапырақ, 71) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мая — I зат. Америка жерінде көне дәуірде өмір сүрген халықтардың бірі. Көне дәуірде Америка жерінде тұрған астек, м а й я халықтарының өмірін, олардың әдет ғұрпын, мәдениетін жыр еткен (І.Есенберлин, Шығ. жин., 1, 98). II Мая тасығыш. Мая таситын… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
телпи — ет. сөйл. Солпи. Өзінің тырағайлап қашқанына, өзімен түйдей жасты Нұртастың алдында т е л п и і п қана тұрғанына сағы сынып, ызасы келіп, жалт бұрылып кетті (Э.Төреханов, Таудан., 9) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
