- ауып кету
- (Шымк.: Қызылқ., Арыс) бұзылу. Егін биыл а у ы п к е т т і (Шымк., Арыс)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қаракеміктен — ет. Мал жілігінің басы, қарайып кету. Баптаймын деп таптап берсең, күйі ауып қ а р а к е м і к т е н і п, құмжілікке айналады (Саятшылық, 176) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
суықта — ет. ауыс. Іргесін аулақ салу, алыстап кету, алшақтау. – Рақмет, Хакім ата, ұмытпаспын. Аңғал, бұла мінімді дұрыс таптың. Алтын болса барлығы болады, деп, Алтынға ауып ақылға с у ы қ т а п п ы н (А.Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 44) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі