тотию

(Сем., Абай; Шығ.Қаз., Ү-Н.; ҚХР) құрқол, құралақан қалу, тақыр жерде отырып қалу. Ол сендерді т о т и т ы п кетіпті ғой (Шығ.Қаз., Ү-Н.). Шөпір көмір ала алмай, т о т и ы п өзі келді (Сем., Абай). Бүйте берсең, абыройыңнан жұрдай болып жалғыз қалып т о т и я р с ы ң, білдің бе? (К. Ораз., Ақ жаз., 226)