торлама — сын. Тор тор етіп тоқылған, кереге көз. зат. Сырты тор көзделіп сызаттанған, торланған қауын сорты … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
үзеңгі — зат. Көлікке міну үшін, ер тұрман әбзелінің аяқ салатын бөлігі. Ердің екі қапталына қайыс бау арқылы тағылады. Ол атқа оңай мініп түсу және ат үстінде мығым отыру үшін қолданылады. Көне түріктерде пайда болған. Үзеңгіні қазақ шеберлері ағаштан,… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ақ зәрметін — (Тәж.) өте тәтті торлама қауын … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
гүрбік — (Қарақ.: Қоң., Шым, Амуд.) үлкен қара қошқыл торлама қауын. Көк күрбек, ақ гүрбек деген түстері бар. Биыл г ү р б і к қауын жақсы шықты (Қарақ.). Г ү рб і к т і ң бір тілігін жеген едім, кәттә (қ.) тойып қалдым (Қарақ., Қоң.). [Өзбек тілінің… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кемпір қауын — (Шымк., Лен.; Алм., Жам.) қабығы қатты, дәмді, сақтауға төзімді келетін торлама қауын. К е м п і р қ а у ы н августа піседі, одан қақ жасауға да болады (Шымк., Лен.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көкторлы — (Түрікм., Таш.) кеш пісетін торлама қауын … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарық — I зат. Қауын қарбыз егетін тақта жер. – Келер көктемде мына қ а р ы қ қ а әңгелек, мынаған қарбыз егіңдер (Т.Тобағабылов, Тағдыр., 59). Қорадан, әжемнің жылда көкем әскерден келеді деп таза торлама тұқымын бөлек тігетін қ а р ы қ т а р ы н а н… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
майтары — зат. Майға шыланған тары; майсөк. Қаймаққа бөктірілген бидайды, майға шыланған м а й т а р ы н ы, мынау етті жейміз, қаласаң ана торлама қауынды соямыз (М.Құдайқұлов, Құпия., 73) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
