топылу

(Түрікм.: Красн., Небид., Ашх., Мары, Таш.; Гур., Маңғ.; Ақт., Ырғ.) иін тіресу, топырлау. Адамдар т о п ы л ы п кіріп отыр (Түрікм., Таш.). Бәрің бірдей т о п ы л м а й кейін тұрыңдар (Гур., Маңғ.). Сұрақты қарша боратып, т о п ы л т ы п - ақ тастадым (“Жұлдыз”, 1986, №6, 108). [Түрікменше топлум тобыр, топ (Туркм.-рус. сл., 1940)]