- топар
- (Түрікм.: Ашх., Гяу., Таш., Көнеүр., Тахта, Тедж., Байр.; Қарақ.) жиын, топ. Бір т о п а р адам кетіп барады (Түрікм., Көнеүр.). Бірақ ол бұрыңғы қызметінен кетуін өз қылығынан емес, Нұржановтан көріп топ құрып, т о п а р сайлап, соңына түсті (“Соц. құр.”, 26.01.1984). [Түрікменше топар (Рус.-туркм. сл., 1956); қарақ. топар (Рус.-карак. сл., 1967)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.