- тоң-торыс
- Қ-орда., Арал) тоң мінез; қыңыр. Қайсыбір тым жақсы істерін т о ң-т о р ы с мінезі жоққа шығарып зая кетіретін (Ә. Нұрп., Курл., 202). Дархан жақ ашпай, т о ң-т о р ы с жүре берді (Б. Қойш., Дүние – кілт, 33)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.