- толқыма
- (Қар.; Жезқ.) қардың көксоқта болып еруі
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
долдай — (Монғ.) толқыма, тайсалақ, тұрақсыз (мінез). Айтан сөзге тұрмайтын д о л д а й кісі екенсің (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әуеншіл — сын. Әуенді жақсы көретін, әуен салатын. Бұл бірақ – тығырыққа тірелген сары уайым емес, кездейсоқ қара шыбын қонса, «дың» ете қалатын домбыраның шегіндей әсершіл, ә у е н ш і л толқыма көңіл сырын байқаймыз (С. Жұмабеков, Гүлзар, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Абилев, Дихан — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Абилев. Дихан Абилев каз. Дихан Баба Әбілев Род деятельности: писатель, поэт, журналист … Википедия