- тобатай
- 1(Қост., Жанг.) кішкене шелек. Т о б а т а й д ы ң тұтқасы жоқ қой (Қост., Жанг.). Жаңа солай қарай т о б а т а й ұстаған бір әйелдің өткенін көргем ... (“Жалын”, 1980, №3, 12). қ. топатай.2
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.