тіркіс

1

(Монғ.; Шығ.Қаз.; Тау., Қош.) өз айтқанынан басқаға көнбейтін қыңыр, қырсық адам. Ол жасынан т і р к і с адам (Монғ.). Қора жайы жарайды, қонағасы қалай болар екен? Шалы т і р к і с еді. Бәйбішесі екеуін бір қалыпқа соққан болса, ондай бола қоймас деген күдікпен кірген қонақтарды, жұқа өңді қарасұр бәйбіше байсалды жүзбен қарсы алды (М. Құрман., 199). Кәжен бір т і р к і с кісі емес пе? (Тау., Қош.)

2

Қ-орда., Арал) ерте кездегі ағаш соқамен мойынтұрықты бірлестіріп байлайтын қайыс