тін

1

(Гур.) тал (жіптің бір талы). Арқан бірнеше т і н н е н құралады (Гур.). Араларында бір т і н і ақ, бір т і н і қара жіптен білектей ғып өрген қол арқан жатты (Ә. Кекіл., Үркер, 282)

2

(Орал: Чап., Жымп.) буын, көңіл. Оның т і н і н босатқан жақсы сөз болды (Орал, Чап.). Кенеттен сүйіспеншіліктің т і н і босап, маңындағының бәріне жүрегі елжіреп кетеді (А. Фад., Жас гв., 8)