- теркөйлек
- (Қ-орда: Шиелі, Сыр., Жал., Қарм.; Гур., Есб.; Орал: Чап., Жымп.; Қост., Семиоз.) майка. Бүйерде ыстығында т е р к ө й л е к п е н жүруге болмайды, бүткіл денең күйіп кетеді Қ-орда., Сыр.). Жаздыгүні көбіне т е р к ө й л е к киіледі (Гур., Есб.). Т е р к ө й л е г і м д і жудыруды ұмытпа (Қост., Семиоз.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.