- тастабақ
- 1. (Ақт., Байғ.; Рес., Орын.; Қ-орда, Арал) тәрелке. Бұрын т а с т а б а қ деуші еді, енді тәрелке дей бастады (Орын., Бөр.). Шайды т а с т а б а қ қ а құйып ішсе, тез салқындайды (Орал, Орда). 2. (Қост., Жанг.; Қар.; Жезқ.) жайпақ табақ. Т а с т аб а қ п е н тартқан ет тез суыйды (Қост., Жанг.). 3. (Гур., Маңғ.) шыны аяқ, кесе. Т а ст а б а қ қ а құйған шәйдай (Гур., Маңғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.