- тартыншақ
- Қ-орда., Арал) бүркітті шақыру үшін әзірленген ет
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
тартыншағым жоқ — (Қост., Жанг.) қарсылығым жоқ. Аздап сырқаттанып отырмын, болмаса жұмысқа баруға ешқандай т а рт ы н ш а ғ ы м жоқ (Қост., Жанг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойынтаулық — 1. (Жамб., Жуа.; Өзб., Бұх.) өзімшіл, бірбет, тартыншақ, жалқаулық. М о й ы н т а у л ы қ етушілер үстінен қоғамдық пікір жүргізіп отыру керек (Өзб., Бұх.). Мойынтаулық қылу – тартыншақтану, ықылассыз болу. Қариялардың білетіні де, білмейтіні бар … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жетекшіл түйе — Қ орда., Жал.) бұйдасынан жетелегенде тартыншақтамай, бақырып шақырмай еріп жүре беретін түйе … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
итіншек түйе — Қ орда., Қарм.) ретсіз алға сұғына беріп әдеттенген, жетектегі не тіркеудегі жүрісі жайсыз түйе. Алдыңғы түйең и т і н ш е к, артқы түйең тартыншақ (Фольклордан). Жүк артқанда, жүгі біраздан соң мойнына кетіп қалатын и т і н ш е к т ү й ел е р… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сабыршыл — сын. Сабыр ете білетін, сабыр сақтағыш. Өзінің тартыншақтығын ұстамдылығым деп санайтын қай қайдағы иіс алмас жамандар «с а б ы р ш ы л» келетіні бар (Ж.Ахмади, Айтұмар, 169) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі