тараққұйрық — зат. зоол. Кеміргіштер тобына жататын, егінге зиянды, ұзын құйрық саршұнақ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ат тарақ — Аттың жал құйрығын сүзіп тарайтын құрал … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
дәулет шығару — (Монғ.) қаржы жұмсау. Кейбір сауда ұйымдары суыр, тараққұйрық аулауға салғырт қарап уақыт ұттырып, суыр жатар кезде абыржып, қыруар д ә у л е т ш ы ғ а р ы п ойға, қырға шапқылайтын жайт та кездеседі («Ж. өмір», 30.07.1985) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құлпатша — зат. сөйл. Қолбатша. Түйеде таза үлек пен таза айырдан біртуған тарақ құйрық жалғыз өркеш нар туады. Оның еркегін бекпатша, ұрғашысын қ ұ л п а т ш а дейді (С.Кенжеахметов: Ана тілі, 25.02.2010, 3) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тексерулер — (Проверки) әскери бөлімдер, құрамалар, әскери оқу орындары мен әскери мекемелердің шынайы жағдайын, жеке құраммен әскери қызметті жүргізу, заңдарды, директиваларды, бұйрықтарды (үкімдерді) орындау сапасын анықтау, сонымен қатар кемшіліктер мен… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
еділбай — қойы. Батыс Қазақстан облысының Еділ Жайық бойынан тараған қылшық жүнді, құйрықты қазақы қой тұқымы. Е д і л б а й қ о й ы н ы ң дене бітімі мығым, басы үлкен, тұрқы ұзын, кеудесі кең, құйрығы үлкен (Қаз. табиғ., 1, 360). Е д і л б а й қ о й ы –… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құлантөс — бұлдырық. Бұлдырықтың бір түрі; қылқұйрық. СССР де, сондай ақ Қазақстанда ақбауыр бұлдырық, қарабауыр бұлдырық және қ ұ л а н т ө с б ұ л д ы р ы қ деп аталатын үш түрі кездеседі. Соңғысын кей жерлерде қылқұйрық деп те атайды (Қаз н әйел рі, 1984 … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қазақы қой — Ерте кезде қазақ жеріне көп тараған құйрықты қой. Қылшық жүнді, үлкен құйрықты қой тұқымы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
түлкіқурай — зат. бот. Шашақ басы түлкінің құйрығы сияқты үлпілдек қурай. Шөп аттары: күреңсе, тарақбоз, раң, күшала, шисабақ, сиырқұйрық, т ү л к і қ у р а й, ұйғақ, тау пияз, атқұлақ… (А.Сатаев, Бәрі де., 308) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сүлі — 1 (Қарақ.) күздік бидайдың қалған түбінен келесі жылы шығатын өнім 2 (Гур.: Шевч., Маңғ.; Павл., Ерт.; Шымк., Түлк.) сұлы. С ү л і н і ң гектарынан 5 центнерден аламыз (Шымк., Түлк.). Комбайын бүгін 20 гектар с ү л і орды (Павл., Ерт.) – Ат… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі