- тамбау
- (Монғ.; Сем.: Көкп., Ақс.) тұтанбай қою, жанбау, от алмау. Сіріңке дым алған ба, т а м б а й қойды (Монғ.). Дым алса, сіріңке т а м б а й қояды (Сем., Көкп.). Әдеби тілдегі отты тамыз, тамызық сөздері осы сөзбен төркіндес
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.