тақыл

1

(Түрікм.: Бекд., Красн., Жеб., Ашх., Таш., Мары; Орал; Гур., Маңғ.) жақсы, тәуір. Небит-тауға қарағанда Красноводск ауасы т а қ ы л (Түрікм., Жеб.). Мауыт – т ақ ы л мата. Сырқаты кешегіден гөрі т а қ ы лд а у (Гур., Маңғ.). Арнаңыздар, жазыңыздар сөздің шырын, т а қ ы л ы н (“Жұм-шы”, 8.11.1940). Бұйырған ақтың ақыл жол, Түсінгендерге мақұл жол, Көп жолдан қалған т а қ ы л жол (Қашаған ақын)

2

(Монғ.) оба ауруы. Онда т а қ ы л д ы ң сезігі бар дейді (Монғ.). [Монғолша тахал (оба) (Монғ.-қаз. сөз., 1954)]