Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қайынәпке — зат. сөйл. Қайынбике. Әуелі бұл кісінің қайынатасымен соғыстық, онан соң қ а й ы н ә п к е с і м е н шайқастық. Келе келе қайынінісімен де шекістік (Ж.Қорғасбек, Жынды қайың, 263) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ғайын — ар. зат. кітаб. Араб алфавитіндегі «Ғ» дыбысының айтылуы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қайын — зат. Қыз алып, қыз берген екі елдің күйеу мен келінге туыстық қатынасын білдіретін сөз … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қайын аға — сөйл. Қайнаға … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қайын бике — Ерлі зайыптылардың туған әпкелерінің оларға туыстық қатынасы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қайын ене — Әйелдің туған шешесі (еркекке қатысты). Ерлі зайыптылардың туған шешелерінің оларға туыстық қатынасы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қайын іні — Ерлі зайыптылардың өздерінен кіші ұл бауырлары … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қайын сіңлі — Күйеудің қарындастарының әйеліне туыстық қатынасы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қайын-жұрт — зат. Қыз беріп, қыз алысқан екі елдің қыз бен күйеуге жақындығын білдіретін сөз … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қайын сөз — (Рес., Орын.) керек сөз. Көңілге алса қ а й ы н с ө з табылады ғой (Рес., Орын.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ағайын-тума — зат. сөйл. Ағайын туған … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
