табан

1

(Монғ.) балғаның ұратын жалпақ жағы

2

(Шымк.: Түлк., Сайр.) фундамент. Ол там іргесінің т а б а н ы н жасады (Шымк., Сайр.)

3

1. (Гур., Тең.) қайықтың астыңғы тақтайы, қайықтың табаны. Ол қайық т аб а н ы н д а ғ ы суды төкті (Гур., Тең.). 2. (Шымк., Сайр.; Қост., Жанг.; Ақт.: Ырғ., Шалқ.) еден. Тамның т а б а н ы тақтайдан істелді (Шымк., Сайр.)

4

1. Қ-орда., Арал; Ақт.: Ырғ., Шалқ.; Қост.: Аман., Жанг.) қонысқа лайықты, ел ірге тепкен жер. Осы бір ылдида бір т а б а н бар екен, оны білмеппіз Қ-орда., Арал). Мен ежелден осы Торғай т а б а н ы н ы ң кемпірімін (Қост., Жанг.). Біздің мекеніміз әуелден Торғай т а б а н ы (Қост., Аман.). 2. (Қост., Аман.) айнала, маңай, ірге. Мал оныншы ауылдың т а б а н ы н д а жайылып жүр (Қост., Аман.). 3. (Қар.; Жезқ.) шабындық жер, алап. Т а б а н д ы шауып бітірдік (Жезқ.). 4. (Қост.: Аман., Жітіқ.) өз іргесі, басы. Ауданның өзі т а б а н ы н д а тұратындардың көбісін жақсы білемін (Қост., Жітіқ.). Әуелі Көлқора т аб а н ы н д а отырған Рамберді, Жылқыбай секілді байлардың үйіне бір-бір түстеніп шықты (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 102). 5. (Гур., Тең.) көлдің, өзеннің маңайы, алабы. Орал т а б а н ы н д а колхоздардың балықшы бригадалары бар (Гур., Тең.). 6. (Гур., Тең.) ірге, қоныс. Баяғы “Ақтабан шұбырындының” кезінде ел т а б а н ы тайғандай болды (Гур., Тең.)

5

(Гур.,Тең.) аудың төменгі арқаны; аудың төменгі табаны; табандығы. Аудың т а б а н ы н басушы адамды бәкітшік дейміз (Гур., Тең.). Табандығы тұлғасында да қолданылады

6

(Жамб., Жам.) топ. Ұлы жүз бір т а б а н елміз (Жамб., Жам.)

7

(Сем.: Абай, Шұб.) тапқыр. Шіркіннің сөзге т а б а н ы н ай (Сем., Шұб.)

8

(ҚХР) толық. Мен оны көрмегелі т а б а н бір жұма болды (ҚХР)