сырттық — зат. Тон, ішік, шекпен сияқты киімдерді тыстайтын қалың мата … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сырттық — (Қост.: Фед., Семиоз., Об., Жанг.) жетекті көтеріп тұратын, ыңыршақ арқылы өткізілетін қайыс. Енді аттың с ы р тт ы ғ ы н таң (Қост., Семиоз.). Біздің с ы р тт ы қ екеу еді, соның бірі де жоқ көрінеді (Қост., Жанг.). С ы р т т ы қ т ы көтере… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сырттық — I … Бірақ басында қара с ы р т т ы қ т а н тігілген дулығаның ішінен киіп жүретін тымағы бар (Ә.Әлімжанов, Жаушы, 106). II зат. сөйл. Тоқым. Тоқым (кейде с ы р т т ы қ дейді), ішпек, жабағы, өң – бұлар ердің астынан аттың арқасына салатын төсеніш … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қасқыр сырттық — (Қар., Қарқ.) қылтанағы қою бидай … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
амбразура — фортификациялық немесе басқа да қорғаныс құрылысының қабырғасынан жасалған арнайы ойық. Одан сыртты байқауға, автомат, пулемет, миномет, зеңбірек арқылы атуға болады … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
жалпыншақ — (Қарақ.) аттың үстіне жабатын жабу, сырттық. Аттың үстіндегі ж а л п ы н ш а ғ ы н алып өзін отқа қой (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тісқол — (Қост., Жанг.) тыстық, сырттық мата. Дүкенге біраз ғана ішқол (қ.) келіпті, т і с қ о л мата жоқ (Қост., Жанг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тысқол — (Қост., Жанг.; Қар.; Жезқ.) тыстық, сырттық мата. Дүкенге біраз ішқол (қ.) ғана келіпті, т ы с қ о л мата жоқ (Қост., Жанг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бауырса — зат. Тартпаның аттың бауырына келетін жалпақ жері. «Б а у ы р с а», «үзеңгі» мен «сырттық», «ноқта», Көрдім мен асауда «өре», «тұсауды» атта. «Қамшы» ұстап, «қанжығаға» «шідер» байлап, «Желіге» жылқы қайырам атам жоқта (Қаз. әдеб., 30.04.1986, 5) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі