сыпыра

сыпыра
1
(Жамб.: Жам., Шу; Шымк.: Мақт., Арыс; Алм.: Кег., Жам.; Қ-орда: Қарм., Сыр., Жал.; Қарақ.) нан жаятын, нан илейтін, диірмен астына салатын дастарқан (көбіне теріден жасалады). С ы п ы р а н ы әкелші, қамыр салып қояйын (Жамб., Жам.). Қане, шайға с ы п ы р а жайыңдар (Шымк., Мақт.). С ы п ы р а н ы қол диірменнің астына салып тарт Қ-орда., Қарм.). С ы п ы р а н ы жинап алғын (Алм., Кег.). Жүр, еңбек с ы п ы р а с ы н жайып, табыстан үлесімізді алайық, десіп, екеуі колхозға кетті (Қ. Әбд., Тәт. қауын, 50). Нан жаюға с ы п ы р а н ы таба алмай тұрмын (Қарақ.). Үсіптің үйінен тері с ы п ы р а ғ а ораған бір тостаған талқаннан басқа түк те табылмады (Ш. Мұрт., Жұлд. көп., 71). [Қырғызша супура қамыр астына жаятын дастарқан (Кирг.-рус. сл., 1965, 664); өзб. супра: 1) дастарқан; 2) ұн елегенде астына салатын тері жайма (Узб.-рус. сл., 1959); пар. софре дастарқан (Пер.-рус.-азерб. сл., 1945)]
2
(Шымк.: Арыс, Сайр., Сарыағ.; Алм.: Кег., Жам.) мал-мүлік, дүние. Бұл біреудің маңлай (қ.) тері, табан етімен жинаған с ы п ы р а с ы ғой (Шымк., Сайр.). Осы с ы п ыр а д а н таңдап ал, осы с ы п ы р а н ы ң бірі жақпай ма? (Шымк., Сарыағ.). Осы с ы п ы р а д а н бір жақсылық көрмедім (Алм., Кег.)
3
(Жамб., Қорд.) рет, қатар. Бір кісі екі с ы п ы р а д а н киім кидік (Жамб., Қорд.). Қоралардың бәрі де, бұзау үйі де іші-сырты екі с ы п ы р а д а н сыланды («Екп. жол», 1941, №67)
4
(Сем., Абай) өңшең, шетінен. С ы п ы р а елтірме, сұрқия (Сем., Абай)
5
(Түрікм., Красн.) ұсқын, кейіп, мінез. Тәуір адам деп жүрсек, ол жігіттің с ып ы р а с ы шамалы болды (Түрікм., Красн.)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Полезное


Смотреть что такое "сыпыра" в других словарях:

  • сыпыра — зат. Қамыр илейтін жұқа жарғақ тері …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • сылау — 1. Берәр үзле нәрсәне: ябышып калырлык итеп йоктыру, катлам итеп ягу. сөйл. Ягу (майны, балны һ. б. ш.) 2. күч. Артык калын һәм килешсез, ямьсез итеп сөртү, йоктыру (буяуны һ. б.). Берәр нәрсә йоктырып пычрату 3. Ярык тишекне берәр үзле нәрсә… …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • байтал — күзеу. Кекілін шырпып, жалын сыпыра, ал құйрығын «шыбынқағар» қалтырып, сыпыра күзейді (Шаңырақ, 523) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • Список казахов —   Это служебный список статей, созданный для координации …   Википедия

  • Кюй — Кюй  это инструментальная пьеса, весьма небольшая по времени звучания (2 4 мин.), но очень глубокая по содержанию и отточенная по форме, со сложным ритмом и развитой мелодикой, которые отражают, как некоторые жанровые черты, так и… …   Википедия

  • Хабрау сэсэн — ХАБРАУ (жил на рубеже 14 15 вв.), нар. певец йырау. По утверждению казахских литературоведов, Х. происходил из племени кыпчак, неск. лет жил в г. Сарайчик на р. Яик (см. Урал). Какое то время был близок к ханскому дворцу Тохтамыша, во время… …   Википедия

  • дастархан — ир. зат. Ас ішкенде тағамның тазалығы және жинақтылығы үшін жерге немесе үстел үстіне төсеуге лайықталған жайма. Көбіне жібі жуандау қалың матадан не клеенкадан жасалады. Дастарқан атауы о баста парсы тілінен енген. Парсыша «дастар» сөзі орамал,… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • долайым — (Маң.: Маңғ., Шевч.) толайым, түгелімен, сыпыра. Шапқан шөпті жел д о л а й ы м ұшырып әкетіпті (Маң., Маңғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жылбыс — (Алм., Еңб қаз.) тақыр. Ж ы лб ы с теріден сыпыра (қ.) тігу қиын (Алм., Еңб қаз.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • көбелеу — 1 (Рес., Орын.) шөпті бір жерге үю. Шөмеледен соң шөпті к ө б е л е й м і з (Рес., Орын.) 2 (Қ орда: Қарм., Сыр.) судың айналасын көтеріп, биіктете топырақ үю. Арықтағы су жайылып кетпес үшін айналасын к өб е л е п қоямыз Қ орда., Сыр.) 3 Қ орда …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»