- сылтықай
- (Шығ.Қаз., Ү-Н.; Тау., Қош.) ұшқалақ, жеңілтек. Оның өзі де бір с ы лт ы қ а й бала көрінеді (Тау., Қош.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
сылтықай
Смотреть что такое "сылтықай" в других словарях:
сылтыңшыл — сын. Сылтың қаққан, сәнденген. – Қатқан құтқан ет берсем, с ы л т ы ң ш ы л ауылдың баласы едің, мені көрген сайын тісіңді шұқып, тұрмақсың ғой, ә? (Жалын, 1977, №6, 35) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сылтың — сын. сөйл. Сылаң қаққан, сәнқой, кербез … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сылтыңқой — сын. Әсемпаз, сәнқой. Қазір беті ашылған, аңқылдаған с ы л т ы ң қ о й келіншек болды деп естиді (А.Әлсеров, Айнакөл, 75) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
солтақ — 1 (Жезқ., Ұлы.) салтақ 2 (Павл., Ерт.) сылтық. Кәрібай туғаннан с о л т а қ болатын (Павл., Ерт.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
