- сылдырмақ
- (Жамб., Шу) топшы түбінен орнатқан күміс шашақ. С ы л д ы р м а қ әйелдерге арналған ердің құйысқанында болады (Жамб., Шу)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
сылдырмақ
Смотреть что такое "сылдырмақ" в других словарях:
сылдырмақ — зат. Сылдыраған, сыңғырлаған дыбыс, үн шығару үшін (қоңырау, асатаяқ т.б.) заттарға тағылған сылдырауық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ылдырмақ-сылдырмақ — (Гур., Маңғ.) сақина жүзік. Райхан саусақтарына ы л д ы р м а қ с ы л д ы р м а қ т а р ы н тағып алыпты (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
даңғыра — зат. көне Дөңгелек ағаш шеңбердің бір жақ бетіне тері қаптап, ішкі жағына сылдырмақ темір тағылатын қазақтың дыбысы күшті музыкалық аспабы. Ол көне заманнан бақсылардың сарынымен тығыз байланысты болған … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қоңырау — (Гур., Маңғ.) 1. қолдан соққан қысқа сабақты, сылдырмақты түйме. Қ оң ы р а у соғуға Әлім шебер ақ (Гур., Маңғ.). 2. күмістен күмбездеп жасаған түйме … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
түйме — 1 (Рес., Сарат.) қойда болатын ауру 2 (Түрікм.: Ашх., Гяу., Таш., Көнеүр., Тахта, Тедж.) ішінде сылдырмағы бар, үлкендігі әр түрлі домалақ әшекей. Ертеректе көбіне кемпірлер таққан, жастар т ү й м е тағушы ма еді? (Түрікм., Ашх.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әңіршек — зат. жерг. Салпыншақты сырға. Белдік пен ә ң і р ш е к, шолпы сылдырмақтары қозғалып кетсе, әдемі әуез туғызады (Т. Жармағамбетов, Сентябрь., 47) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дұмбақ — зат. Ұйғыр халқының музыкалық аспабы. Соның арасынша сахнаға бірі сылдырмағын иығына ұрып, бірі дөңгелете д ұ м б а ғ ы н шалып екі ұйғыр жігіті шыға келді (Т. Мәмесейіт, Таңжарық, 2, 160) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қозалы — алқа. Шар тәрізді сылдырмақтарымен әшекейленген алқа (Қаз. этнография., 2, 615) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
