сыдырғы — зат. этногр. Пышақты ортасына кигізіп алып таспа тілетін ағаш қалып … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сыдырғыш — зат. Өрімшілер таспа тілгенде пайдаланатын мүйізден жасалған құрал … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сыдырғай — (Өзб., Ташк.) түгін бетіне шығармай тоқыған кілем, кейде өрнек те салмайды. Мұны таз кілем, тықыр кілем деп те атайды … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сыдырғыш кетігі — (Монғ.) таспа сыдыратын құралдың кертік жері … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сыдырыл — сыдыр(т а с п а н ы ) етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Бабында иленген, мүлтіксіз тілінген, сыпайы с ы д ы р ы л ғ а н, сыдырғыдан өткізілген таспалар білгір шебердің қолынан нақышын тауып, ершімделіп шыққанда жаман болмайды (Ер қанаты, 266) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Семятова, Мариям Тохтахановна — Марьям Тохтахуновна Семятова Род деятельности: актриса Дата рождения: 9 мая 1916(1916 05 09) Место рождения: село Карату … Википедия
сыдырынды — зат. Тарамыс сыдырғанда, таспа тілгенде түсетін қалдық, жұқана … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бір қос аяқ — Қ орда., Арал) біркелкі, бір сыдырғы аяқ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
салқа жорту — (Гур., Маңғ.) бір сыдырғы жорту. С а л қ а ж о р т ы п отырған адам қалаға кешке барады (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бауырла — ет. кәс. Күлдіреуіштің ішкі (астыңғы) жағын жалпақтап жону, тегістеу. Үйші күлдіреуіш жасайтын алты талды сыдырғышпен б а у ы р л а п, одан соң жонып шықты. Жетінші талды жай б а у ы р л а п қана қойды (Қаз. әдеб., 13.08.1982, 15) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі