- сүргін
- (Алм., Шел.) үргін-сүргін. Қуғынмен алған мал с ү р г і н м е н кетеді екен, – деді Манақ (Алм., Шел.). [Түркі жазба ескерткіштерінде: сүр 1) бастап жүру; 2) қуу, қуғындау (ДТС, 517); сүр қуу (А. Бор., ЛСТ, 279).; сүрмек алға қарай айдау, қозғау (Э. Над., Гүл., ІІ, 148); өзб. сургун жер аудару, қуғынға ұшырау (Узб.-рус. сл., 1953); сүргіл: 1) қу; 2) жер аудару (А. Курыш., ИЛТАС, 193); хак. сүргүн қуғыншы (Хак.-рус. сл., 1953)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.