сүйретпе — I зат. Аяқтың басына іліп жүретін жеңіл аяқкиім; тәпішке. Аяқтарына с ү й р е т п е іліп, иықтарына жеңіл халат жамылған (Ж.Қорғасбек, Жынды қайың, 62). Аяғына киген шибарқыт с ү й р е т п е с і м е н кілемнің түгін жапыра жүріп кетті… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сүйретпе — зат. Арба бара алмайтын жерлерге шөп тасуға арналған құрал. зат. Ірі малдың бас терісінен немесе мойын терісінен қымыз құюға арналған көн ыдыс, үлкен торсық. зат. кәсіб. Түскен аң тез қашып кетпеу үшін қақпанға байланған ауыр зат … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сүйретпе торсық — (Көкш.: Қ ту, Щуч.) местің үлкені. Айран көп болса, с ү й р е тп е т о р с ы қ қ а құй (Көкш., Қ ту) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шана — зат. Жүк тасуға арналған қар үстінде сырғанайтын, көлікке жегілген қос табанды сүйретпе … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
биәдептік — (Қарақ.) әдепсіздік. Баланы б и ә д е п т і к к е үйретпе (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жылдырғы — (Ақт., Шалқ.) сүйреткі, сүйретпе. Ж ы л д ы р ғ ы м е н шөмелені кебенге тартамыз (Ақт., Шалқ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кеңінен ішу — (Монғ.) толық ішу, тауысып ішу. Джаңғыз өзі бір сүйретпе қымызды бір чәй қайнатымда к е ң і н е н і ш і п қояды (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көмінтас — (Орал, Орда) ілгері кезде егін бастыратын сүйретпе тас. Біз к ө м і н т а с қ а екі ат жегіп, астықты басамыз (Орал, Орда). Орыс және қазақ тілдеріндегі бір ұғым (камень – тас) атауын қатар қолдануынан пайда болған сөз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
машқала — (Түрікм.: Ашх., Таш., Көнеүр., Мары, Тедж.) үй іші, үйелмен, отбасы. М а ш қ а л а ң бар болар? (Түрікм., Ашх.). Үйіңнің ішін ұйықтатпай м а ш қ а л а ң д ы үлгісіз іске үйретпе дейміз («Жұм шы», 2.05.1941). [Түрікменше машгала (Рус. туркм. сл.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шапылдақ кеуіш — (Ауғ.; Ир.) сүйретпе, тәпішке … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
