- суын
- 1(Қ-орда: Арал, Сыр., Жал.; Шымк., Мақт.) баулап байлаған егін үйіндісі. Бір с уы н 50-60 бау болады. Ол он бес с у ы н бау үйді Қ-орда., Арал). Бірінші мақта с у ы н болды («Соц. ең.», 1941, 65)21. (Гур., Маңғ.) ертегілерде айтылатын тұлпар бейнесі. С у ы н-жылқының бір тиресі (қ.) (Гур., Маңғ.). 2. (Гур., Маңғ.) таза тұқымды жүйрік ат, арғымақ. Әке-шешесі бірдей арғымақ болса, онан туған жылқыны с у ы н дейміз (Гур., Маңғ.). [Орхон-Енисей жазбаларында сұйұн бұғы мағынасында қолданылған (С. Мал., ПДП, 424); сары ұйғ. соғун//суғун бұғы, марал; тув. суун марал; алт. сығын//сын марал; як. сиэгэн сусардың бір түрі (росомаха); түрікм. сугун бұғы; хак. сыын марал; тоф. сыын маралдың еркегі; монғ. согоо бұғының ұрғашысы. Осыларға ұқсатудан жүйрік ат бейнесін білдіретін «суын» атауы пайда болса керек (Ә. Нұрм., Жер. тіл. ерекш. төрк., 108)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.