- атпал
- (Алм.: Нар., Кег.) мықты, қарулы. Қасына сай тасындай ыңғай а т п а л жігіттерден топ жинап берген (Р. Райым., Жап. жаңғ., 27). – А т п а л азаматтар тұрғанда Зибашы несі, ей, мынаның?! – десіп, көпшілік мүлде гуілдесіп кетті («Жұлдыз», 1988, №2, 49)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.