Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
сояу — зат. Сүйектен істелген ине … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бас сояу — (Көкш., Қ ту) бидайды бастырғаннан қалғаны … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сүңгі — зат. Сояу. зат. Балық аулауда қолданылатын құрал. зат. көне Бірнеше қырлы, ұшы үшкір, темірден, болаттан жасалған ағаш сапты қару. зат. кәсіб. Балық аулайтын құрал … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
көземел — ине. Кішірек келген ине. К ө з е м е л и н е н і ң үлкендігіндей шөп жараның аузында ілініп тұр (Қ.Салғарин, Сол бір күндер, 70). Бір иненің өзін мөлшеріне қарай «жуалдыз», «тебен», «сояу», «к ө з е м е л и н е» деп атаған (Аңыз адам, 2011, №19,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кілгірт — кілгір етістігінен жасалған өзгелік етіс. Ол сояу кірпіктерін к і л г і р т е жұмып ойға шомды (Ә. Кекілбаев, Үркер, 6) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаба — құйрық. Қалың әрі ұзын құйрық. Бітісіне байланысты құйрық: келте құйрық, сояу құйрық, шұбалаң құйрық, қ а б а қ ұ й р ы қ, сымпыс құйрық, сыпсың құйрық, сыпыс құйрық, ит құйрық, шолақ құйрық деген атаулар қалыптасқан (Ж.Қоқанова, Түк және тері… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
нәрлендіріл — нәрлендір етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Қолда бар барлық шөп, сабан, сояу, қамыс туралып, н ә р л е н д і р і л і п, түйіршіктелген жем түрінде ған беріледі (Қаз. әдеб., 05.02.1982, 3) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
