- адамға қарау
- (Қост., Камыш.) кісіге шабу. Күртпанның (қ.) жаман мінезі – а д а мғ а қ а р а й д ы (Қост., Камыш.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қарау — 1 (Сем., Аяг.; Шығ.Қаз., Ү Н.) сараң, өз басын ғана ойлайтын қайырымы жоқ [адам] 2 (Түрікм.: Красн., Небид., Ашх., Таш.) беттеу. Оның баласы да адам болмауға қ а р а п т ы (Түрікм., Ашх.). Биыл мұз кеш қатуға қ а р а д ы а у (Ә. Нұрп., Қан мен… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Руфер, Уинтон — Уинтон Руфер Общая информация … Википедия
Жыраулар философиясы — қазақ философиясындағы, әлеуметтік ойы мен қоғам санасындағы ерекше құбылыс, феномен. Бұл ағым қазақ ақын жыраушыларының поэзиясында қалыптасқан. Олардың дүниетанымы, философиялық ойлары, әлеуметтік көзқарастары жыр толғауларында баяндалды. Ақын… … Философиялық терминдердің сөздігі
Идеализм — (фр. idealisme, гр. idealism) – болмыс концепциясының шеңберінде рухтың немесе сананың бастапқылығын (алғашқылығын) мойындайтын философиядағы теория, доктрина. Басқаша айтқанда, идеализм материализмге қарама қарсы идеяны, сананы, рухты бірінші,… … Философиялық терминдердің сөздігі
Нигилизм — (лат. nihil – ештеме) – қоғамдағы жалпы қабылданған, бірақ бөгде (жат), социумде өмірді өндірудің өздерінің күндері біткен формалары немесе жазалайтын (репрессивные), тұлғадан тыс және қоғам индивидке зорлап таңған (енгізген) императивтер ретінде … Философиялық терминдердің сөздігі
андағайлау — 1. (Қ орда: Сыр., Жал., Қарм., Қаз.) жабыла, ентелеп қарау. Осы каналға су жіберерде а н д а ғ а й л а п көргелі тұрған адам өте көп болды Қ орда., Сыр.). Адамдар а н д а ғ а й л а п тұрған көріп, Тұрғызып ә дегенше алды келіп (Рүс. дас., 115). 2 … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сырғуаң — (Монғ.) 1. сараң, қарау. Оның өзі с ы р ғ у а ң адам емес пе? (Монғ.). 2. қу, залым. Өте с ы р ғ у а ң немедер екен (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сыған — зат. жерг. Сараң. Құлқынға итті құйып адам да құл, Тек қана с ы ғ а н болмай, жомарттық қыл. Күнінде қойдың етін бергеннен соң, Болыпты еркелейтін үрмек түгіл (А.Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 87). Байдың баласы әкесінен өткен с ы ғ а н екен, арық… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі