- сорлығор
- (Талд., Қарат.) бақытсыз, сорлы. Күлайдың байы өліп, с о р л ы ғ о р болды ғой (Талд., Қарат.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
сорлы — қабырға. этногр. Ұсақ малды союшыға еңбегі үшін берілетін кәде ет. Ұсақ малды союшы «с о р л ы қ а б ы р ғ а», «қол кесер» деп таңдап алады (Ата салты., 130). Сорлы қар зат. Соры қайнаған (адам) д.м. қарғыс. Әй, с о р л ы қ а р, мен жылаған… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бейбақ — ир. сын. Байқұс, бишара, сорлы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бейбақыт — ир. сын. Бақытсыз, сорлы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бетпақ — ир. сын. Бақытсыз, сорлы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ақ көйлек — 1 (Қост., Жанг.; Жезқ., Ұлы.; Сем.: Абай, Шұб.; Тау., Қош.; Павл., Үрлі.) ақ көңіл, аңқылдақ. Кәдір шал а қ к ө й л е к жақсы адам (Қост., Жанг.). Оның а қ к ө й л е к екені көрініп ақ тұр (Жезқ., Ұлы.). Біздің райисполкомның председателі а қ к ө … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ала бас — (Қ орда: Қарм., Жал.) түйе (нар, атан, бура, қоспақ). Будан тұқымдарында, көбіне, жасы келе, бас жүнінің қылшықтары ақ, сары, бозаң, қоңыр болып өседі де аласы басым (көбірек) болғандықтан мұндайларды ала бас түйе атайды. Бай Маман – әкем аты,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыт — 1 (Қ орда: Сыр., Жал., Арал; Ақт., Жұр.; Түрікм.: Ашх., Мары; Гур., Маңғ.; Орал; Қарақ.) жүк артатын нар түйе жазысы. Жазы айыр өркешті түйеге, а у ы т нар түйеге салынады Қ орда., Сыр.). А у ы т т а п мініп алған бір үлөкті, Сорлы ақынның… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыш — (Қ орда: Қарм., Сыр., Шиелі; Қарақ.) есінен адасқан, ақылы ауысқан. Ақсақалдың жалғыз а у ы ш баласы бар еді, жуырда өлді Қ орда., Сыр.). Сен өзің а у ы ш емеспісің, жөн сөйлемейсің ғой? (Қарақ.). – Мына а у ы ш сорлы не дейді? Қойды көрдіңдер ме … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
балауқа — Қ орда., Қарм.) түсі сары қызғылт, кішкене, сопақ, дәмі тәтті тағамдық асқабақ. Б а л а у қ а сорлы жерге шықпайды, көгермей шіріп кетеді Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бахаран — (Рес., Қалм.) сорлы, бейшара. Ол б а х а р а н адам екен (Рес., Қалм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі