соқыр тышқан

соқыр тышқан
(Гур.: Маңғ., Шевч.; Қ-орда, Қарм.; Түрікм.: Таш., Көнеүр.) көр тышқан, көбіне түнде жүреді. С о қ ы р т ы шқ а н күндіз інінің аузын көпіршітіп бітеп қояды, өзі түнде шығады (Гур., Шевч.)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "соқыр тышқан" в других словарях:

  • тышқан — … Мініліп жүрген жылқыда қысы жазы бірдей кездесетін шеміршекқата (кершеу немесе шеміршек деп те аталады), құмқата, қуқұмалақ және т ы ш қ а н деп аталатын аурулар болады (Х.Арғынбаев, Қаз. этнограф., 135). Тышқан қақпан. Тышқан ұстайтын… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • тыш — I. 1. Берәр нәрсәнең өске, күзгә күренеп торган ягы; киресе: эч 2. Киемнең уң ягы, өске ягы; эчлек өстенә тегелгән тукыма. Мендәр, одеял һ. б. ш. әйберләргә кидерелә торган капчык сыман нәрсә; тышлык 3. Китап, дәфтәр һ. б. ш. ның өске ягына… …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • тышқанқорлық — Қ орда., Арал) тышқан қорық, тышқан іні. Біздің үйдегі сар інген байқамай т ы ш қ а н қ о р л ы қ қ а түсіп кетіпті Қ орда., Арал) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • тышқаншыл — сын. Тышқан аулағыш, тышқанға ғана әлі жеткіш. Қазақ «Қасқыр қартайса, т ы ш қ а н ш ы л болады» дейді ғой (С.Рахымбек, Айдында., 216) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • тышқақ — зат. Ішектің қабынуы нәтижесінде болатын іш ауру …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • тышқан ауруы — Шықшыт безі ісіп кететін, көбіне жылқы малында болатын кесел …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • тышқаққа қас қылғандай — (ҚХР) өзі әрең жүргенде, қырсыққанда …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • тышқан жұтқан жыландай — (ҚХР) буылтық буылтық болу, бөлек салақ болу, қалыптан тыс семіздік …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • тышқан құлақ — (Талд., Панф.) үлкендігі теректің жапырағындай, биіктігі жерден 7 8 см ғана көтерілетін жапырақ шөп. Т ы ш қ а н қ ұ л а қ малды тез семіртеді. Мұны жалайырлар май жапырақ деп атайды (Талд., Панф.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • тышқаншық — (Ақт., Ойыл; Қост., Семиоз.) жүгірмек (түйенің, жылқының ауруы). Сары ат т ы ш қ а н ш ы қ болып қалыпты (Ақт., Ойыл). Совхозда бес түйе бар еді, соның біреуі т ы ш қ а н ш ы қ т а н өліпті (Қост., Семиоз.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • тышқар — қ. тысқар …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»