- соқпа
- 1(Орал, Жән.; Алм., Қаск.) сиырдың тезегі. Мыстақ бір үйме с о қ п а тасып алды (Орал, Жән.). Екі арба с о қ п а м ы з бар. Ол отынымыз бар дегені ғой (Алм., Қаск.). қ. соқпа тезек.2(Талд., Гв.; Сем., Абай; Шығ.Қаз., Қатон.) дуал, қоршау, қорған. Тамды айналдырып с о қ п а салуға шамам жоқ (Талд., Гв.). Бұрын с о қ п а н ы көбінесе бар адамдар жасататын (Шығ.Қаз., Қатон.). [Синьцзян ұйғыр тілінде соқма там балшықтан соққан дуал (С. Мал., УНС, 151)]3Қ-орда., Қарм.) аурудың бір түрі – жүрек тамырлары жөнді жұмыс істемей, өкпе қысылады, адамды кейде өлтіріп те жібереді. С о қ п а – кенет ұстап қалатын ауру Қ-орда., Қарм.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.