- соққы
- 1(Талд., Гв.; Жамб., Шу; Көкш.: Щуч., Еңб.; Павл., Ерт.) егіс бастыратын тастан жасалған құрал. Мен өзім тиісті егінді с о қ қ ы м е н бастырдым (Талд., Гв.). Комбайыннан бұрын егінді с о қ қ ы м е н бастыратын еді (Павл., Ерт.)2Қ-орда., Арал) ұратын құрал, қол шоқпар. Қасқырды қудым, амал не қолымда с о қ қ ы жоқ Қ-орда., Арал)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.