собалақ

1. (Ақт., Ойыл; Қост., Жанг.; Орал: Чап., Жымп.; Гур.: Маңғ., Шевч.; Түрікм.: Красн., Небид.) күлге, шоққа пісірілген жұқа нан. Бала күнімізде отқа с о б а л а қ көміп жеуді қызық көруші едік (Ақт., Ойыл). Бүгінгі балалар с о б а л а қ қ а қараушы ма еді? (Қост., Жанг.). С о б а л а ғ ы ң д а күл көп қой? (Гур., Шевч.). Табадан асып қалған қамырдан қоламтаға көміп с о б а л а қ пісіреміз (Түрікм., Красн.). 2. (Көкш.: Щуч., Еңб.; Павл., Ерт.) иленген нанның, қамырдың үзіндісі. Айнакүл бүгін үш с о б а л а қ қамыр иеледі. Тіліміздегі -лақ қосымшасы көмегімен «собалақ нан» сөзі туған деуге болады. Ал соба түбірінің біздегі «пеш» мағынасын беретінін мынадан білеміз: баш. сыуал; түрік, қырым тат. соба